Oooooooooh, vanavond belde mijn zus, zomaar plotseling, onverwachts! Vreemd om haar weer eens aan de lijn te hebben, maar ook wel weer leuk en toch ook weer niet, want ze had geen goede berichten. Wij hebben samen nog 1 oom en tante, dat is, hoe toevallig, de oom die op de "gouwe ouwe" staat die ik eerder vandaag plaatste, hij kende daar toen nog niet zijn latere vrouw. Ze hebben nooit kinderen gekregen en wij zijn dus nog de enige nichtjes die ze hebben. Met verjaardagen bellen we wel en heel af en toe gaan we er eens langs. Voor mij is dat alweer een paar jaar geleden. Het blijkt dat mijn zus nu weer wel een beter contact met ze heeft, want ze belde om te zeggen dat het niet goed met onze tante gaat. Ze ligt in het ziekenhuis en ze gaat waarschijnlijk dood. Ik zal haar nooit meer zien, denk ik. In november heb ik haar nog aan de telefoon gehad. Dat zal het laatste dan wel zijn. Wat erg. Weer een schuldgevoel erbij. Waarom ben ik niet eens langsgegaan. Maar ja, zo loopt het en je kan het toch niet meer veranderen. Ik moet me er maar bij neerleggen.

Door: ria 6:53 p.m.