Eindelijk heeft het eens een paar druppels geregend vannacht. Het is nog niet veel, maar alles ziet er al wat frisser uit. Joop voelt zich ook weer wat beter. Ik heb lekker gewandeld vanmiddag, een flink stuk, eindelijk. Voel me nog wel een beetje raar, maakt niet uit waar ik aan denk, iets leuks, of iets vervelends, loop zo met natte ogen, geen idee hoe dat nu weer komt. Ik wil me weer "gewoon" voelen. Dan heb ik ook nog dat rare liedje in mijn hoofd, dat heb ik zelfs lopen zingen onderweg. Middellandse zee, souvenir van een zomer, enkel al het woord is als wijn op de tong, middellandse zee, wie haar kent wordt een dromer, die nog nooit voldoende haar charmes bezong (?) Duuuuuuuuuuuuuuizend keeeeeeeeeeeeeeeeer, kan dit lied al gezongen zijn Maar steeeeeeeeeeeeds weeeeeeeeeeeeeeeeeeeer geeft de zee ons het tempo aan in een ritme dat blijft bekoren, zolang er licht is van zon en maan. En daar kom ik nu niet meer vanaf. En nu zit ook ook nog Woodstock te kijken, Janis Joplin nu, prachtig........... Wat een zootje was het toch, maar wat mooi ook om weer eens te zien, die tijd, die komt nooit meer terug. Maar wat ben ik blij, dat ik juist in die tijd jong was, het allemaal meegemaakt heb, de opkomst van de muziek, het vrijheid blijheid gevoel, gewoon heel de sfeer van toen was toch veel anders dan die nu is.

Door: ria 5:42 p.m.