Het verhaal van de muts van Wim. In Ouwerkerk daar woont een voeger en hij heet Wim Pankow. Wim en ik hebben al jaren een platonische mutsenrelatie :)) Ooit heel lang geleden, ik weet niet eens meer waarom, heb ik eens een mutsje voor hem gehaakt een zwart met grijze. Hij heeft toen dat mutsje opgezet en niet meer afgezet. Als je Wim zag, zag je de muts. Maar ja, zoals dat gaat met mutsen, die verslijten..... zo ook deze, dus moest er een nieuwe komen. Dat is me gelukt, een rode, al kon het volgens Wim niet tippen aan dat eerste mutsje. Altijd begon hij maar weer over die eerste, die zo lekker luchtig was vanwege de ingehaakte gaatjes, het was niet te dik en niet te dun, kortom ik heb nog vele mutsen gehaakt nadien, maar nooit waren ze zoals die eerste. Nu is die rode ook al een hele tijd versleten en hij heeft echt een muts nodig zegt hij altijd, want alleen omdat hij een muts draagt blijft zijn haar zo mooi dik, anders was hij al lang kaal geweest natuurlijk. Dus nu ga ik nog eens een poging wagen. Wim ik beloof dat ik heel erg mijn best zal doen om het zoveel mogelijk als dat eerste mutsje te laten zijn. Maar ja, die eerste is zo langzamerhand heilig en zoiets is moeilijk te vervangen. In ieder geval met gaatjes en lekker dun.

Door: ria 2:42 p.m.