Morgen krijgen we weer bezoek. Onze vrienden uit Limburg komen een paar nachtjes logeren. Gezellig! We zien ze niet zo vaak. We hebben elkaar leren kennen tijdens de vakantie in 1976 in Denemarken. Veel lol gehad in de jaren nadien en nog steeds contact. In 2002 zelfs een reunie gehad met kinderen en kleinkinderen erbij. Ik verheug me erop en hopelijk kunnen we lekker gaan wandelen met z'n viertjes. Het is raar maar waar, maar als we elkaar zagen de laatste paar jaar had Joop altijd wel wat. Jicht, nierstenen, herstellend van iets en nu dit weer dus, het lijkt wel of de duvel ermee speelt. Niet dat het er iets mee te maken heeft, maar ik heb vanavond mijn trouwring afgedaan. Ik was hem zat. Joop heeft hem nog nooit gedragen, in verband met zijn werk eerst en later had hij er geen zin meer in. Dus ik heb ook het volste recht mij ervan te ontdoen. Gisteren al mijn pinkring uit, ook een gouden. Ik hoef geen goud meer. Ik heb er nog nooit van gehouden. Vandaar ook dat mijn oorbelletjes van witgoud zijn. Diamantjes kan je nu eenmaal niet in zilver zetten, maar daar ben ik nog wel steeds heel erg blij mee. (die heb ik ook van Joop gekregen ;) Het is iedere dag een heel ritueel. s'Avonds gaan ze eruit, vijf diamantjes en twee robijntjes of twee smaragdjes, het ligt eraan wat voor kleren ik aan heb, zeven in totaal en 's morgens er weer in. Ach ja, elke gek heeft zijn gebrek...

Door: ria 11:13 p.m.