Joop heeft vanmorgen voor het eerst eens uit kunnen slapen, ik was allang wakker, maar toch nog een tijdje blijven liggen. Eenmaal uit bed scheen de zon, dus mijn rugzak gepakt ;) en lekker gaan lopen. Toen ik net thuis was kwamen Ed en Emily al met een stuk of vier hondjes, Brumby (van de foto) was er niet bij want die heeft puppy's. Beetje bijgekletst en nu zie je maar weer hoe handig zo'n log is, de details zijn bekend want Emily leest het ook af en toe. Jammer genoeg kwam ik erachter dat ik alweer haar verjaardag was vergeten, maar ik had vorige week een paar kristallen besteld bij de regenboogboom, gewoon om eens cadeau te doen als het uitkwam.......en nu kwam het uit............goed heeeeeee!!!!!!!!! Is zo leuk om die dingen weg te geven!! Door: ria 7:35 p.m.
vrijdag, oktober 24, 2003
Gisteravond nog even geproost op de volgende levensfase van Elly, ze had, na +/- 25 jaar werken haar laatste werkdag gehad. Daar kon wel een fles champagne voor opengtrokken worden.
Vanmorgen is ook hier de eerste sneeuw gevallen, het was ook zo weer voorbij, maar in Renesse zagen de straten wit zei Joop, die daar op dat moment was. Ik denk dat we een strenge winter krijgen. Ook omdat er zo vreselijk veel bessen zijn overal. Er moet een gezegde over zijn, maar die kan ik nu weer niet vinden, wel deze.
Vanmiddag nog even boodschappen gedaan en toen ik uit de winkel kwam, zag ik dat er alweer een steentje uit mijn ring gebroken was. Gelijk maar weer even naar de winkel gereden waar ik hem gekocht heb en ze had nog een groene op reserve, dus hij wordt weer wel gemaakt. maar het is ook geen ring om hele dagen te dragen denk ik, de steentjes zijn te kwetsbaar. Vandaar dat ik gelijk maar een andere gekocht heb. Een stoere zilvere met een ingelegde blauwe topaas. (De Blauwe Topaas wordt vaak aangezien voor een Aquamarijn. Hij helpt ons onze gevoels- en denkpatronen te veranderen. Hij helpt ons de in ieder van ons latente creatieve krachten en vermogens naar buiten te brengen en geeft inspira-tie op elk gebied van creativiteit: schilderen, musiceren , schrijven, timmeren enzovoort.
Fysieke werking: geeft kracht aan het zenuwstelsel, vooral in het keel-, long- en hoofdgebied en heeft een verjongend effect op weefsels; harmoniseert de werking van lever, maag, pancreas en darmen, activeert de keelstreek, stembanden, schildklier, smaakzin in het kaak- en tonggebied, stimuleert de groei van tanden en kiezen..) Kijk dat heb ik nou net nodig. Hopelijk is deze beter tegen een stootje bestand.
Het wordt een druk a.s. weekend! Morgen komen Ed en Emily ff buurten met de hondjes. En zondagmiddag komen Sil en Cor met de kinderen een nachtje. Gelukkig hebben we een uurtje extra, want we krijgen weer wintertijd Door: ria 6:36 p.m.
Een overzichtje van de meegebrachte souvenirs, waarvan Joop zelf het offerbeeldje van Ganesha, de olifantgod, wel het leukst vindt. Je kan ook zien dat het jaren gebruikt is daar. Op het schaaltje wat ervoor zit kan je lampolie doen, een lontje erin hangen en je hebt een lampje. Verder 6 verzilverde wijnbekers, een rijstwijn kruikje met bijbehorende aardewerken napjes en een fles zelfgestookte rijstwijn. De armbanden kocht hij in Lulang, het armste dorpje waar ze langskwamen. Een hoop wierook, saffraan, pashmina's, een steen en een stok die hij vond in een herdershut, die herder is zijn stok nu kwijt. Vergeten op de tafel te leggen, 3 rollen gebedsvlaggetjes en een Nepalees vlaggetje. Verder kreeg ik van de vrouw van Kedar een kettinkje van geslepen steentjes. En nu heeft hij het heel de dag al koud, dus maar flink de kachel stoken. Lekker wandelen met z'n tweeën kan ook nog niet, want hij moet even rustig aan doen met zijn knie en enkel. Door: ria 3:06 p.m.
Het verhaal van de muts van Wim.
In Ouwerkerk daar woont een voeger en hij heet Wim Pankow. Wim en ik hebben al jaren een platonische mutsenrelatie :))
Ooit heel lang geleden, ik weet niet eens meer waarom, heb ik eens een mutsje voor hem gehaakt een zwart met grijze. Hij heeft toen dat mutsje opgezet en niet meer afgezet. Als je Wim zag, zag je de muts. Maar ja, zoals dat gaat met mutsen, die verslijten..... zo ook deze, dus moest er een nieuwe komen. Dat is me gelukt, een rode, al kon het volgens Wim niet tippen aan dat eerste mutsje. Altijd begon hij maar weer over die eerste, die zo lekker luchtig was vanwege de ingehaakte gaatjes, het was niet te dik en niet te dun, kortom ik heb nog vele mutsen gehaakt nadien, maar nooit waren ze zoals die eerste.
Nu is die rode ook al een hele tijd versleten en hij heeft echt een muts nodig zegt hij altijd, want alleen omdat hij een muts draagt blijft zijn haar zo mooi dik, anders was hij al lang kaal geweest natuurlijk. Dus nu ga ik nog eens een poging wagen.
Wim ik beloof dat ik heel erg mijn best zal doen om het zoveel mogelijk als dat eerste mutsje te laten zijn. Maar ja, die eerste is zo langzamerhand heilig en zoiets is moeilijk te vervangen. In ieder geval met gaatjes en lekker dun. Door: ria 2:42 p.m.